Door Marjan Claassen
Ome Piet Zuiver, mijn eigen opa Piet (van der Leeden), tante Fransz, Ome Rinus (van Geenhoven), Petra (Vriend), Piet (Boeser); namen van de toiletbeheerders op Noord die ik mij kan herinneren… (meteen met excuses als ik iemand ben vergeten). En ik loop toch ook al wat jaartjes mee, zo heel veel namen zijn dit dus ook niet. Betekent dit dat deze mensen de toiletten voor een hele lange periode hebben beheerd? Ja dus! Je vraagt je af hoe dit mogelijks is, want een fijne klus is dit niet.
Gelukkig hebben we nu van die mooie toiletunits, maar lang geleden hadden we nog stenen toiletten, uitgegraven in de duinrand. Het huisje van de beheerder stond toen op een talud in de ‘derde rij’ vlak bij de toiletten. Een beetje apart van de rest dus. En altijd stond er bij het kraantje een emmer met borstel en bleekwater. Als dan je grote boodschap niet helemaal wegspoelde moest je dus buitenom de borstel halen…
Tegenwoordig staat de borstel gewoon in het toilet zelf. Niet dat het nu beter gaat, want ik heb wel eens resultaten in het toilet gezien waar je bang van wordt! Schandalig! En wie wordt geacht dat op te ruimen? Juist…!
Vind je het gek dat sommige beheerders een beetje mopperig worden. En misschien daardoor wel vaak het mikpunt van spot werden? Want ook dat herinner ik mij, er was altijd wel iets te zeuren over de beheerder… die zeurde tegen jou als je 1 minuutje over 9 nog met je emmertje kwam aanzetten, de ander begon over je kleine kinderen, niet je voeten wassen in het fonteintje, niet zo laat met de deuren slaan, gebiedende briefjes op het toilet, geen wc-papier van de wc gebruiken ook niet in geval van hoge nood, visite die werd aangesproken, haal je haren uit het putje, zelf zo stom zijn om de sleutel te vergeten na 22 uur en dan mopperen dat de deur zo vroeg op slot ging (gelukkig had Piet een sleutel in zijn komboffie – of is het comboffie?). Afijn, alle beheerders hadden wat te zeuren.
En als mensen je aanspreken op jouw ‘ongewenste gedrag’ dan zoeken we het probleem niet bij onszelf, maar bij degene die je erop aanspreekt. Menselijk, maar vaak niet terecht; de ander wordt dan een zeur, een zeikerd of is niet goed bij zijn hoofd.
Maar wat ze allemaal ook gemeen hadden is dat de toiletten altijd netjes en schoon waren. Het hele seizoen, 7 dagen per week, vaak 2 x per dag wordt er schoongemaakt. En er is een periode geweest dat er zelfs een bloemetje op het toilet stond (hè Petra?). En wij maar denken dat dit allemaal zo gewoon is! Ik geef het je te doen! Want al deze beheerders houden ook van kamperen op het strand; ook zij zijn ooit lid geworden van Helios om lekker te genieten en niet om een andermans zooi op te ruimen!
Wij zijn een vereniging en daarom draagt iedereen zijn steentje bij. Althans zo zou het moeten, al denken anderen daar wel eens anders over. En beheerder zijn van het toilet is voor de meesten wel het aller, aller, allerlaatste in het rijtje ‘verenigingswerk’. Maar het moet worden gedaan. Gelukkig zijn er altijd mensen geweest die deze klus wel wilden klaren.
Piet Boeser heeft het zo ongeveer 15, 16 jaar gedaan (sorry Piet, ik weet het niet precies) en laten we eerlijk zijn, al deze jaren konden wij toch naar een schoon toilet. Ook jij zeurde wel eens, maar dat schijnt nu eenmaal bij een toiletbeheerder te horen, want WIJ leren het nooit! Door de jaren heen zeurde elke beheerder uiteindelijk over hetzelfde! Laten wij, de niet-beheerders, nou eens de hand in eigen boezem steken en onze eigen troep achter onze kont opruimen. Misschien dat ‘ome’ Jan de eerste beheerder wordt die niet hoeft te zeuren!
Piet en Annemarie, heel erg bedankt voor alle jaren ’toiletgenot’. Jammer dat het afscheid van het strand nog zo’n misselijk staartje kreeg… misschien komt de waarheid nog eens boven tafel. Veel geluk in jullie nieuwe woning. Gelukkig hebben jullie nu maar één toilet te beheren, die van jullie zelf! Jeetje, wat moeten jullie met al die vrijgekomen tijd!